3-12-2011
Door: william en nadiah
Blijf op de hoogte en volg William & Nadiah
14 December 2011 | Ghana, Akonfudi
Vandaag was mr.Dacosta begrafenisregelaar van een overleden zus van een belangrijke Chief uit de omgeving en wij gingen daar ook heen samen met zijn vrouw, de baby, Norah, een tante en Ahmed die onze chauffeur van vandaag was. We reden over weggetjes naar een ander dorp en kwamen aan bij een enorm huis op een heuvel met grote poorten ervoor en uitzicht over de jungle; het huis van de chief. Het was hier al erg druk en bijna iedereen had traditionele jurken en gewaden aan. Op een begrafenis draagt iedereen zwart en/of rood, soms als de overledene meer dan 100 jaar is geworden wordt er wit gedragen. Want dat is dan weer een mooie leeftijd. We zaten en kletsten wat met Ahmet en daarna konden we gaan eten, Yam (een soort aardappel) met stew en Tilapia. Er was frisdrank en bier en het was een gezellige boel. En het werd nog gezelliger want op een gegeven moment kwam er een drum-groep en een aantal, dronken, mensen begonnen flink tegen elkaar aan te dansen en te schuren. Haha je zou bijna vergeten dat er iemand dood was gegaan. Na het eten stapten we weer in de auto om uit te stappen bij een groot veld waar grote zwart met rode party tenten op stonden en een heleboel stoeltjes stonden. De tenten waren opgesteld in een cirkel en in het midden was een open plek. Het was alsof we in een film belanden, want daarna was het een groot optreden van machtige chief’s en hun families die hun eigen troontjes en drum-groepen meebrachten, mensen hadden om hun slippers te dragen, wierook in elkaar gezicht blazen, elkaar Johnny Walker cadeau gaven en zelfs een die zoveel armbanden om had dat iemand anders zijn arm omhoog hield bij het zwaaien. Uiteraard hadden al deze chiefs ook traditionele kleding aan en het een was nog indrukwekkender dan het andere. Er waren dansgroepen en omdat we best wel vooraan zaten hebben we zelfs wat handjes geschud van volgens mij hele belangrijke stamhoofdden. Erg bijzonder om dat zomaar mee te maken! We hebben daar een paar uur gezeten en gekeken, en vertrokken daarna wat eerder omdat de kinderen ook mee waren en het al bijna donker werd. Dacosta bleef nog tot midden in de nacht, en de volgende twee dagen waren er ook nog feesten en ontmoetingen.