Project-verslag
Door: william en nadiah
Blijf op de hoogte en volg William & Nadiah
11 Januari 2012 | Ghana, Accra
Het weeshuis hebben we echt een beetje als ons grote project gekozen. Er werd namelijk verteld dat mr.Dacosta ook een weeshuis had, en Nadiah daar zou kunnen helpen. Maar aangekomen in Akonfudi bleek het weeshuis slechts vier muren en een dak te zijn, en het was ‘geopend’ vanwege haar komst. Oeps, het was de bedoeling dat ze voor een project kwam en niet dat er een project voor haar kwam.
Het weeshuis was dus niet veel meer dan een grijze ruimte en de kinderen sliepen op flinterdunne strooien matjes, er hingen twee grote muskietennetten en er stonden wat tassen met spullen. Ongezellig, kaal en saai. Maar de kinderen zijn erg lief, en altijd ontzettend blij als we langskomen. Vaak doen we pakkertje, tikkertje, verstoppertje of voetballen met ze.
We besloten dat we met het ingezamelde geld wat konden veranderen aan het gebouw.
We begonnen met matrasjes, acht studentenmatrasjes voor acht kinderen. Daarna hebben we verf gekocht en de binnenkant is nu blauw, en de buitenkant blauw met lichtroze en de deuren en kozijnen bruin. Als je nu aan komt lopen valt het gebouw meteen op, de kleuren zijn vrolijk en het ziet er zo veel mooier uit dan eerst! (ook al waren de Ghanezen die ons hielpen niet zo heel netjes en precies met verven)
We overlegden met mr.Dacosta en besloten dat er ramen en een plafond in moesten komen. Er was eerst namelijk alleen gaas voor de ‘raamgaten’ en een gordijn, het plafond stond een stukje los van de muren en dit zorgde ervoor dat salamanders, spinnen en ander ongedierte vrije toegang hadden tot de kamer. En het helpt ook tegen tocht, want het kan ‘s nachts erg fris zijn. De ramen en het plafond zijn er vorige week ingezet, en nu is het echt een kamer geworden. Het is al zo anders als je nu komt binnenlopen!
Ook komen er 4 stapelbedden, die worden nu gemaakt en we hopen dat ze deze of volgende week af zijn. Dan hoeven de kinderen niet meer op de grond te slapen, en blijven de matrasjes hopelijk ook langer goed.
Wat we volgende week ook gaan doen is stof kopen voor schooluniformen, deze zijn hier verplicht maar een paar van de kinderen hebben er geen eens een, en van degene die ze wel hebben zijn ze erg versleten en oud. Ook komt er een zeil op de grond, zodat het een wat sfeervoller uiterlijk krijgt.
En dan hebben we nog wat plannen; een muurschildering en wat posters voor aan de muren. Wat boekenplanken en misschien een kast zodat de spullen ook wat opgeborgen staan. En dan nog wat boeken, schoolboeken of leesboekjes. En de naam op de voorkant schilderen, we hebben samen met Dacosta gekozen voor Home of Good Hope.
Zoals je leest hebben we al best wat gedaan maar we willen graag nog meer doen, het weeshuis afmaken en we hebben ook nog het idee gekregen om één of meer tricycle’s te laten maken, omdat er hier erg veel mensen met polio zijn die niet geholpen worden en dus geen toekomst hebben in deze samenleving. Maar dit is slechts afhankelijk van het budget dat we nog hebben nadat we het weeshuis en het voetbalproject afgerond hebben.
Zoals je kan lezen plannen genoeg, alleen moeten we nu keuzes maken. We hebben nou eenmaal geen eindeloze zak met geld, al denken de Ghanezen dat soms wel, dus moeten we keuzes maken over waar we geld insteken en waar niet. Dit is ook een van de redenen dat we, wat we vooraf wel van plan waren, niet teveel geld in het voetbal hier te steken, omdat de teams gewoon veelal dorpsteams zijn en niet veel meer dan een bal en een shirt nodig hebben. Aangezien we al door de vele giften geen shirts meer hoeven te kopen, kunnen we ze door alleen wat ballen te kopen al een heel eind helpen. Dit hebben we nu dan ook al gedaan en de ballen zijn we nu aan het uidelen. Foto’s volgen!
Voor nu willen we iedereen nogmaals bedanken voor alle giften die wij ontvangen hebben. Zonder deze giften hadden wij dit nooit kunnen doen en wat wij meemaken, jullie kunnen zien, is dat het wel echt een klein verschil kan maken.
Veel liefs uit Ghana!
Het weeshuis was dus niet veel meer dan een grijze ruimte en de kinderen sliepen op flinterdunne strooien matjes, er hingen twee grote muskietennetten en er stonden wat tassen met spullen. Ongezellig, kaal en saai. Maar de kinderen zijn erg lief, en altijd ontzettend blij als we langskomen. Vaak doen we pakkertje, tikkertje, verstoppertje of voetballen met ze.
We besloten dat we met het ingezamelde geld wat konden veranderen aan het gebouw.
We begonnen met matrasjes, acht studentenmatrasjes voor acht kinderen. Daarna hebben we verf gekocht en de binnenkant is nu blauw, en de buitenkant blauw met lichtroze en de deuren en kozijnen bruin. Als je nu aan komt lopen valt het gebouw meteen op, de kleuren zijn vrolijk en het ziet er zo veel mooier uit dan eerst! (ook al waren de Ghanezen die ons hielpen niet zo heel netjes en precies met verven)
We overlegden met mr.Dacosta en besloten dat er ramen en een plafond in moesten komen. Er was eerst namelijk alleen gaas voor de ‘raamgaten’ en een gordijn, het plafond stond een stukje los van de muren en dit zorgde ervoor dat salamanders, spinnen en ander ongedierte vrije toegang hadden tot de kamer. En het helpt ook tegen tocht, want het kan ‘s nachts erg fris zijn. De ramen en het plafond zijn er vorige week ingezet, en nu is het echt een kamer geworden. Het is al zo anders als je nu komt binnenlopen!
Ook komen er 4 stapelbedden, die worden nu gemaakt en we hopen dat ze deze of volgende week af zijn. Dan hoeven de kinderen niet meer op de grond te slapen, en blijven de matrasjes hopelijk ook langer goed.
Wat we volgende week ook gaan doen is stof kopen voor schooluniformen, deze zijn hier verplicht maar een paar van de kinderen hebben er geen eens een, en van degene die ze wel hebben zijn ze erg versleten en oud. Ook komt er een zeil op de grond, zodat het een wat sfeervoller uiterlijk krijgt.
En dan hebben we nog wat plannen; een muurschildering en wat posters voor aan de muren. Wat boekenplanken en misschien een kast zodat de spullen ook wat opgeborgen staan. En dan nog wat boeken, schoolboeken of leesboekjes. En de naam op de voorkant schilderen, we hebben samen met Dacosta gekozen voor Home of Good Hope.
Zoals je leest hebben we al best wat gedaan maar we willen graag nog meer doen, het weeshuis afmaken en we hebben ook nog het idee gekregen om één of meer tricycle’s te laten maken, omdat er hier erg veel mensen met polio zijn die niet geholpen worden en dus geen toekomst hebben in deze samenleving. Maar dit is slechts afhankelijk van het budget dat we nog hebben nadat we het weeshuis en het voetbalproject afgerond hebben.
Zoals je kan lezen plannen genoeg, alleen moeten we nu keuzes maken. We hebben nou eenmaal geen eindeloze zak met geld, al denken de Ghanezen dat soms wel, dus moeten we keuzes maken over waar we geld insteken en waar niet. Dit is ook een van de redenen dat we, wat we vooraf wel van plan waren, niet teveel geld in het voetbal hier te steken, omdat de teams gewoon veelal dorpsteams zijn en niet veel meer dan een bal en een shirt nodig hebben. Aangezien we al door de vele giften geen shirts meer hoeven te kopen, kunnen we ze door alleen wat ballen te kopen al een heel eind helpen. Dit hebben we nu dan ook al gedaan en de ballen zijn we nu aan het uidelen. Foto’s volgen!
Voor nu willen we iedereen nogmaals bedanken voor alle giften die wij ontvangen hebben. Zonder deze giften hadden wij dit nooit kunnen doen en wat wij meemaken, jullie kunnen zien, is dat het wel echt een klein verschil kan maken.
Veel liefs uit Ghana!
-
15 Januari 2012 - 10:35
Hans:
Hallo William en Nadiah,
Gisteren terug gekomen van de Scan Covery Trial en na even bijgeslapen te hebben heb ik jullie verhalen gelezen. Nadiah want kan jij goed schrijven en wat ben ik trots op jullie. Inderdaad alle kleine beetjes helpen. De Logo's van jullie sponsoren en OCEP stonden prominent op de voorkant van onze auto, ik hoop dat het bijdraagt aan de naamsbekendheid van OCEP. Iedergeval kan ik wel toezeggen, ook namens mijn co-piloot Jan Weijman, dat jullie op onze kosten nog twee Tricycles kunnen kopen.
Groet,
Pa -
15 Januari 2012 - 19:30
Oma Wubben,Lochem:
Lieve Nadiah en William, vorige week heb ik jullie geschreven maar is niet over gekomen, ik hoop dat het nu wel lukt.
Hoe gaat het ik volg via de mail,s al het werk wat jullie verrichten, geweldig met veel respect, hier gaat alles z'n gangetje, gisteren je vader opgehaald uit Loon op Zand, vandaag de verjaardag van Anna gevierd was erg gezellig, weer een dikke kus van Oma. -
24 Januari 2012 - 20:52
Oma LOCHEM:
lLieve Nadiah en William, wat ik vandaag heb meegemaakt,kerels over de vloer voor glasvezel aansluiting, alles ging eerst verkeerd, Oma van streek, je Vader belde toen,is gekomen en heeft met die knapen gepraat helemaal is het nog niet oke,maar Rene komt morgen de rest regelen,ik kan wel skypen,dus alles klaar is ga ik het ook met jullie doen.Gaat alles goed van je Vader goede berichten,een dikke kus voor jullie beiden van Oma -
03 Februari 2012 - 16:25
Opa En Oma Haag:
Lieve Nadiah en William.
Hoe warm is het nu bij jullie? Hier is de eerste sneeuw gevallen en het is heel koud. Het vriest flink en er wordt gesproken over wanneer er geschaatst kan worden. Dat is wel wat anders dan die hitte bij jullie.
Hebben jullie een mooie reis gemaakt? Is Ghana een mooi land?
Heel veel groeten van opa en oma Haag -
04 Februari 2012 - 17:05
Opa En Oma Haag:
Op de vijver in het park Arendsdorp schaatsen kinderen grote mensen. De zon scheen toen we er gingen kijken en het was een leuk gezicht, al die kleurtjes op schaatsen We hebben er van genoten. De wereld is helemaal wit en alle auto's rijden zeer voorzichtig, het is hier en daar erg glad.
Verlangen jullie nu naar de kou hier?
Wij wagen ons niet meer op die smalle ijzertjes.
Heel veel liefs: opa en oma -
08 Februari 2012 - 09:07
William:
Hallo,
Met ons gaat het prima! We hebben een leuke reis gemaakt van 2 weken door het noorden. We hebben daar oa olifanten, krokodillen, neilpaarden en apen gezien! In het noorden was het wel 40 graden en barste je lippen echt open en kreeg je korsten in je neus van al het stof! Nu zijn we weer terug bij ons project en gaan we alles afronden. Als het goed is zijn over 2 weken de 4 tricycles klaar en we zijn net begonnen om nog een wc te bouwen!
Hoe gaat het daar? -
09 Februari 2012 - 16:30
Oma Haag:
We hadden bijna en elfstedentocht gehad maar het ijs blijkt niet dik genoeg te zijn. Nederlanders konden, geloof ik, nergens anders meer over praten. Je ziet op de tv ook heel veel schaatsers op friese kanalen, een prachtgezicht.
Ook ligt er nog veel sneeuw op de stoepen, dat maakt wandelen naar AH een beetje moeilijk.
Veel liefs: Oma -
10 Februari 2012 - 22:16
Oma Uit Lochem:
Halo William en Nadiah, weer een berichtje uit Lochem, het is nu ontzettend koud, 12 graden onder nul, ik ben vanmiddag met een vriendin wezen wandelen, het was heerlijk,toen was het 5 onder nul.Met Oma gaat het goed Han minder komt de deur niet uit, erg duizelig en benauwd. morgen ga ik hem opzoeken
vanavond met Hetty naar de opening van het oude postkantoor in lochem geweest,dat heet nu Tante Pos,dure 2de hands artikelen,erg leuk,ik ga slapen maar eerst een dikke kus van Oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
