24-11-2011

Vandaag was onze eerste dag in Ghana. Met een lekkere temperatuur van 28 graden werden we om 8 uur ’s ochtends al uit bed gebrand, dit ging in combinatie met een hoop muziek. Nieuwsgierig als we waren vertrokken we na een lekkere koude douche al vroeg naar het centrum van Accra.
We zitten een heel eind buiten het centrum, in Darkuman. Vanaf ons hostel moeten we eerst 20 tot 25 minuten per trotro, het vervoersmiddel van de lokale bevolking, naar Cirkle, en vanaf daar moeten we nog 10 minuten per trotro naar Cantonments. Helaas was ik er niet helemaal met zijn kop bij en was al snel mijn portemonnee kwijt geraakt op de weg tussen de twee busstations van Cirkle. Het ging zo snel, Nadiah liep achter en ik voor en net op het moment dat iemand me even wegduwde en ik daardoor dus mijn tas losliet kwam er iemand tussen mij en Nadiah inlopen zodat zij mij even uit het oog verloor en 3 seconden later zei ze: ‘’William je tas staat open’’! Ik dacht eerst oh, maakt niet uit doe ik wel weer dicht, maar toen zag ik opeens dat mijn portemonnee miste. Achja weer een Ghanees gelukkig met een Nederlands rijbewijs en 30 cidi dacht ik een uurtje later, maar op het moment zelf was het wel even klote. Gelukkig had ik wel mijn paspoort, het meeste geld en mijn zorg- en pinpas in het hostel gelaten, dus in principe was er niet zo heel veel aan de hand. Een goede waarschuwing, want met nog een camera, mobiel en kamersleutel in de tas had het namelijk erger af kunnen lopen..
Ik was dan wel mijn geld kwijt maar geluk bij een ongeluk, ik werd nu mooi bediend door Nadiah! Meteen maar een simkaart en beltegoed gekocht om maar goed van het moment te genieten.
Eenmaal bij Cantonments aangekomen hebben we even wat voetbal gekeken van een team dat nog aardig kon voetballen, maar van de jongens van Cantonments, waar we voor gekomen waren, was nog geen teken van leven. Daarom toch maar even gaan ontbijten om een uur of 11. Lekker bordje fried rice en chicken gegeten en vrij snel daarna zijn we weer op weg gegaan naar ons hostel. Deze keer wel zonder verdwenen spullen langs Cirkle gekomen, maar toch blijf ik het geen fijne plek vinden. Het is er zo druk en iedereen trekt aan je en duwt je weg, waardoor het je bijna onmogelijk gemaakt word om je spullen goed in de gaten te blijven houden.
Terug in het hostel ontmoetten we A.K. Zijn echte naam is een echte tongbreker, dus mag iedereen hem zo noemen. A.K. is een Ghanees die overal wel verstand van heeft en overal wel vrienden heeft. Een ‘’echte’’ Ghanees dus, al woont hij wel af en toen in Amerika, zegt hij.
’s Ochtends vroeg hij al of ik mee wou gaan voetballen die middag rond een uur of vier. Dit leek mij wel leuk, dus ik stemde er mee in. Nadat wij keurig om vijf over vier buiten zaten, kwam A.K. om kwart voor vijf zijn kamer uitgesneld. Hij had zich verslapen..
Toch zijn we uiteindelijk rond vijf uur naar het voetbalveld gegaan waar iedereen het wel wat aparts vond dat er een blanke mee wou voetballen.
In Nederland hebben we het gezegde: ‘’de beste stuurlui staan aan wal’’, of te wel: ‘’de beste voetballers staan aan de kant’’. Deze gezegden zijn hier in Ghana zeker van toepassing. Elke stap, pass of actie die je maakt wordt uitgebreid geanalyseerd langs de kant door een groep wietrokende jongeren, een paar oude wijze mannen en zelfs de eigenaren van de koeien die naast het veld lopen houden het spel nauwlettend in de gaten. Immers iedereen in Ghana houdt van voetbal. De eerste vraag die je wordt gesteld wanneer mensen door krijgen dat je hier komt voor het voetbal is: ‘’Do you know how to play?’’. Een vraag waar natuurlijk lastig antwoord op te geven is. Ja, ik weet hoe je het moet spelen. Nee, het lukt me niet altijd..
Na het voetballen zijn we op de terugweg de weg een beetje kwijtgeraakt. We wisten op het begin zeker dat we op de goede weg waren naar ons hostel, dit bleek ook wel waar te zijn, maar wanneer je er gewoon voorbij loopt dan raak je de weg dus kwijt. Gelukkig was er een attente taxi die ons wel even naar het hostel wou brengen.
Terug in het hostel hebben we nog wat gegeten en met de andere gasten nog wat gedronken. Uiteindelijk lagen we met een dubbel gevoel in bed. Portemonnee gejat, verdwaald, maar toch een leuke dag gehad!